Głównie zależy to od liczby pacjentek, warunków lokalowych, zaangażowania personelu medycznego oraz doświadczenia z rodzącymi. Podstawowym zadaniem każdego oddziału jest stworzenie jak najbardziej godnych warunków dla rodzącej kobiety, zapewnienie konkretnej pomocy medycznej w trakcie porodu oraz ułatwienie w nawiązaniu więzi między matką i dzieckiem poprzez ich stałą obecność ze sobą po porodzie.
Zgodnie z wytycznymi WHO z 1985 roku poród rodzinny jest to poród:
- odbyty przy stosunkowo niewielkiej ingerencji ze strony personelu medycznego oraz aparatury,
- z zapewnieniem intymności oraz bliskości osób życzliwych (najczęściej męża),
- z położeniem dziecka na brzuchu matki bezpośrednio po urodzeniu,
- z systemem rooming-in, tzn. stałą obecnością matki i dziecka po porodzie,
- z możliwością karmienia piersią bezpośrednio po porodzie, a potem według potrzeb dziecka.
Warunki te zapewniają sale porodu rodzinnego, które winny odpowiadać psychicznym oczekiwaniom rodzących kobiet tak, aby poród przebiegał możliwie najbardziej naturalnie, najprościej i najbezpieczniej. Sale wystrojem są zbliżone do warunków domowych. Uzyskuje się to poprzez kolor ścian, ozdoby i obrazy na ścianach, firanki w oknach, umieszczenie regału, stolika z fotelami, gdzie można wygodnie usiąść. Stopniowanie światła umożliwia przyciemnienie i wprowadza nastrój intymności i skupienia Radio umożliwia słuchanie muzyki. Najbardziej zachęca się do słuchania kaset z muzyką poważną, gdyż wg badań prenatalnych, działa ona uspokajająco na dziecko, a także relaksujące na matkę. Para rodząca ma do wyłącznej dyspozycji łazienkę z wanną. W wyposażeniu sali jest czajnik, który umożliwia mężowi przygotowanie np. herbaty dla małżonki. Do picia poleca się paniom również wodę mineralną, najlepiej niegazowaną oraz soki owocowe.
Kobieta rodząca w trakcie porodu może zachowywać się spontanicznie – przybierać najbardziej dogodna dla niej samej pozycję. W tym celu ma do dyspozycji kanapę, worek sacco, piłkę, materac, uchwyty na ścianach, które są dodatkowym wyposażeniem sali.
Aby zaspokoić u rodzącej potrzebę prywatności umieszcza się ją w małym pomieszczeniu, gdzie nie będzie poddana rutynowej obserwacji, np. szerokiego gremium medycznego. Z tego względu bardzo ważne jest wcześniejsze wprowadzenie kobiety na salę porodową, "oswojenie się z nią", jak również delikatna i dyskretna opieka położnej i lekarza. Świadkowie narodzin winni być wrażliwi, delikatni i czuli. Dotyczy to nie tylko personelu opiekującego się rodzącą kobietą, ale i osób bliskich.
Dawniej poród był sprawą wyłącznie kobiet. W chwili obecnej w USA i na zachodzie Europy obecność męża czy najbliższej rodziny jest czymś naturalnym. U nas, w Polsce dla jednych staje się to pewnego rodzaju modą. Dla drugich jest domaganiem się świadomego uczestnictwa w akcie narodzin dziecka oraz prawa do zapewnienia współpracy z rodzącą żoną. Zdarza się, że jest to zwykłym zaspokojeniem ciekawości.
Należy jednak pamiętać o tym, że w szpitalu, nawet w tzw. warunkach udomowionych musi istnieć nadzór medyczny ze względu na możliwość powikłań. Z tego względu lekarz i położna, w zależności od zaawansowania akcji skurczowej, są dostępni i kontrolują przebieg porodu. W razie wystąpienia jakichkolwiek komplikacji rodząca przenoszona jest na salę porodową, gdzie istnieją warunki do pełnego nadzoru aparaturowego i w razie konieczności natychmiastowego rozwiązania operacyjnego przez cięcie cesarskie. Para jest wcześniej poinformowana o możliwości zaistnienia takiej sytuacji, jeśli pojawią się powikłania.
