Najczęstsze infekcje skórne

Istnieją dwa rożne typy wirusa  opryszczki: herpes simplex, wywołujący opryszczkę na ustach i na zewnętrznych narządach płciowych, oraz herpes zoster, który wywołuje ospę wietrzna i półpasiec. Każdym z t6ych wirusów można się zarazić poprzez bezpośredni kontakt. Opryszczka pospolita najczęściej rozprzestrzenia się prze kontakty seksualne, wirus półpaśca może przeniknąć do organizmu poprzez samo przebywanie w jednym pomieszczeniu z chorą osobą.

Herpes simplex – opryszczka jest wywoływana przez dwa bardzo blisko spokrewnione wirusy. Obydwa wyglądają identycznie na skórze i pod mikroskopem, ale naukowcy potrafią je odróżnić dzięki odmiennym proteinom na ich powierzchni. Ten typ opryszki pojawia się przede wszystkim w okolicy ust i na wargach oraz w okolicy narządów płciowych.

Herpes zoster – wirus ten, nazywamy również varicella zoster, przypomina wirusa herpes simplex pod tym względem, że jeśli raz się nim zarazisz, to masz go na zawsze, chociaż wejdzie on w nieaktywną fazę, umieszczając się w komórkach nerwowych. Przeważająca większość kobiet i mężczyzn łapie wirusa w dzieciństwie, pod postacią ospy wietrznej, zazwyczaj miedzy piątym a ósmym rokiem życia.

     Brodawki wywołuje wirus zwany human papilloma virus, w skrócie HPV, istniejący w co najmniej 60 odmianach. Najczęściej przenika on do skóry poprzez drobne skaleczenie lub otarcie naskórka. Niektóre typy HPV atakują stopy, inne dłonie, jeszcze inne okolice narzadów płciowych. HPV, podobnie do wirusa opryszczki, raz nabyty zostaje w organizmie, w fazie uśpionej na całe lata lub nawet na zawsze, dodając ewentualne nawroty infekcji. HPV rozprzestrzenia się przez kontakt bezpośredni z zakażoną osoba lub przez dotkniecie zainfekowana częścią ciała osoby zdrowej. Brodawki wyglądają różnie, zależnie od typu HPV oraz lokalizacji. Te, które występują na stopach, są zazwyczaj płaskie i zgrubiałe, na narządach płciowych najczęściej pojawiają się w kępkach uszypułkowanych wykwitów, natomiast brodawki na palcach i dłoniach, tak zwane kurzajki, są wypukłe, o szorstkiej powierzchni. Zwykle są szpecące, ale nie bolesne. Większość brodawek znika samoistnie, nawet wtedy gdy nie są leczone. W drogeriach są preparaty usuwające brodawki, zazwyczaj na bazie kwasu mlekowego lub salicylowego.

Chociaż mięczak zakaźnych nie jest właściwie brodawką, to wykwit wywołany wirusem molluscum contagiosum czasami nazywa się brodawką wodną, ponieważ jej cieliste zabarwienie sprawia, ze wygląda jak wodny pęcherzyk. Wirus ten występuje u około 2% ogólnej populacji, wywołują na skórze małe, kopulaste guzki o cielistej barwie z widocznym w środku lekkim wypełnieniem. Mięczak zakaźny występował dawniej przeważnie u dzieci, obecnie, ponieważ większość zakażeń następuje droga seksualna i wykwity pojawiają się najczęściej w okolicy narządów płciowych , choroba pojawia się głównie u dorosłych.

Postępowanie lecznicze w przypadku mięczaka zakaźnego w zasadzie jest identyczne jak przy brodawkach – wykwity mogą być zamrożone, usunięte chemicznie, wycięte wypalone.

Najpowszechniej występujące grzybice skóry wywołuje rodzina grzybów zwanych dermotofitami. Organizmy te są odpowiedzialne za tak powszechne schorzenia, jak grzybica strzygąca, tzw. stopa sportowca i łupież rumieniowaty. Grzybica strzygąca roznosi się droga kontaktowa, a właściwie nie wiadomo, w jaki sposób rozpowszechniają się drożdżaki wywołującą stopę sportowca czy łupież rumieniowaty. Nawet u szczególnie podatnych na grzybica osobników zmiany skórne występują tylko na jednej części ciała, np. kobieta chora na tzw. stopę sportowca może mieć zainfekowaną tylko na jedną nogę.

Wszystkie z tych infekcji można leczyć dostępnymi bez recepty kremami i doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi przepisanymi przez lekarza.

Autor: Żaneta Firlej