Grubym dzieciom jest o wiele trudniej już od wczesnego dzieciństwa. Jako niemowlęta zazwyczaj później siadają, raczkują, a także później zaczynają chodzić. W wieku przedszkolnym na ogół okazują się mniej sprawne ruchowo niż rówieśnicy. Dużo wolniej biegają i codzienne czynności sprawiają im więcej problemów. Trudniej opanowują sztukę pływania, jazdy na łyżwach czy na rowerze. Unikają zajęć sportowych, ponieważ źle się czują w stroju gimnastycznym, męczą się i pocą podczas niewielkiego wysiłku fizycznego. W efekcie grube dzieci często mają niską samoocenę. Nie lubią siebie, czują się gorsze od swoich rówieśników, nie są akceptowane, nie wierzą we własne siły. Takie doświadczenia sprzyjają zaburzeniom emocjonalnym w dorosłym życiu i mogą niekorzystnie wpływać na kontakty z ludźmi. Wiele otyłych dzieci wyrasta na otyłych dorosłych i cale życie zmagają się z utratą kilogramów.
Leczenie otyłych dzieci wygląda nieco inaczej niż osób dorosłych. Nie wolno wspomagać go farmakologicznie, wykluczone są zabiegi chirurgiczne. Niskokaloryczne diety powinno się wprowadzać ostrożnie i stopniowo, gdyż mogą one spowodować u dziecka zakłócenie wzrostu oraz rozwoju fizycznego i umysłowego. Małe dzieci musza otrzymywać niezbędną ilość białka, tłuszczów, cukrów, związków mineralnych oraz witamin. Do drugiego roku życia nie wolno maluchom ograniczać tłuszczów. Dzieci musza pić pełnotłuste mleko i jeść jaja. Kiedy malec skończy dwa lata, prawie jedna trzecia wszystkich kalorii, dostarczanych w ciągu dnia, powinna pochodzić z tłuszczów. Jednak posiłki nie mogą zawierać za dużo tłuszczów zwierzęcych oraz cholesterolu. Należy zatem kontrolować, ile dziecko je masła, śmietany, lodów, ciast, tłustych serów o raz mięsa. W zamian należy mu podawać jogurty, chude mleko i twarogi, ryby. Każdy posiłek trzeba wzbogacać świeżymi albo gotowanymi warzywami, osobami i sokami. Otyłe dziecko powinno prowadzić aktywny tryb życia. Łatwiej mu będzie zdobyć się na wysiłek fizyczny, jeśli w zabawach będzie mu towarzyszyło rodzeństwo, koledzy lub rodzice.
Wprowadź zdrowe zwyczaje żywieniowe:
- nie daj się skusić reklamą chipsów i słodyczy – kupuj zdrowe, wartościowe jedzenie.
- Miejscem posiłków powinny być wyłącznie kuchnia i jadalnia
- Śniadanie, obiad i kolację podawaj dziecku o stałych porach
- Dopilnuj, żeby dziecko jadło powoli, przeżuwając dokładnie każdy kęs. Szybkie jedzenie sprzyja szybkiemu tyciu. Jeśli dziecko łapczywie połyka duże kawałki, spróbuj zwolnić tempo jego posiłku.
- Podziel jedzenie na małe porcje. Gdy posiłek składa się z wielu dań, wprowadź krótkie przerwy – maluch szybciej poczuje się syty.
- Używaj mniejszych talerzy i szybko posprzątaj ze stołu półmiski z pozostałym jedzeniem, by nie kusiło dziecka chęcią dokładki
- Dziecko nie musi zjadać z talerza wszystkiego. Lepiej zabierz niedokończony posiłek, zaś następną porcję podaj trochę mniejszą
- Słodkie napoje zastąp nie gazowaną wodą mineralną, natomiast soki owocowe rozcieńczaj wodą
- Dzieci które karmi się łyżeczką, zjadają często więcej, niż chcą lub potrzebuje jego organizm – więc są przekarmiane
Autor: Żaneta Firlej
