Któż z rodziców nie słyszał choć raz „Mamo/Tato, ja chcę kotka”. Podjęcie decyzji o przyjęciu pod swój dach futrzastego lokatora wiąże się jednak z szeregiem dodatkowych wyzwań. Warto pamiętać, że psychologowie podkreślają dobry wpływ posiadania zwierzątka na rozwój dziecka. Zanim jednak spełnimy prośbę milusińskich, powinniśmy pamiętać o kilku ważnych sprawach – możliwości wystąpienia alergii, zapewnieniu właściwych warunków czy kwestii odżywiania zwierzaka związanym z jego wiekiem, bowiem jedzenie dla kociąt różni się od tego dla dorosłych osobników.
Alergia
Pierwszym przeciwwskazaniem do posiadania kota jest występowanie alergii. Dlatego warto przebadać siebie i dziecko pod tym kątem. Najczęstszymi objawami takiej alergii jest łzawienie oczu, kichanie, atopowe zapalenie skóry, a nawet astma. Jednak jeśli testy alergiczne przejdziemy poprawnie, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby pod nasz dach trafił przedstawiciel gatunku Felis silvestris domesticus.
Rasowy czy dachowiec?
Na świecie występuje około 100 ras kota domowego. Za przedstawiciela wybranej rasy trzeba często zapłacić grube pieniądze, dlatego warto rozważyć adopcję. W schroniskach i prywatnych domach czekają tysiące kotów i kociąt (głównie tzw. dachowców), które czekają na dom. Dla dzieci najczęściej wybiera się młode kociaki, ale warto pamiętać, że również te starsze oczekują na nowych właścicieli i potrafią odwdzięczyć się miłością.
Koty rozwijają się szybko. Stają się w pełni samodzielne w wieku od 10 do 12 tygodni i wtedy mogą trafić do nowych właścicieli. Zwierzakowi w nowym domu należy przygotować kuwetę, gdzie będzie załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne, a także stałe miejsce, gdzie będzie znajdowała się miska z wodą i pokarmem. W sklepach bez problemu można kupić specjalne jedzenie dla kociąt, jak na przykład Purina Felix. To specjalnie przygotowany pokarm, który dostarcza zwierzakom odpowiednią dawkę energii i prawidłowy wzrost.
Ale co tak właściwie jedzą koty?
Każdy właściciel kota powie, że najchętniej jedzą wszystko to czego nie powinny. Ponieważ są drapieżnikami to podstawą ich diety jest mięso. Dla kotów mieszkających w domu wystarczy pożywienie z puszek lub saszetek, które zawiera wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Oczywiście można czasem poczęstować zwierzaka mięsem, ale warto je wcześniej sparzyć lub obgotować (bez soli), bo koty są tak samo jak my narażone na bakterie i pasożyty występujące w surowym mięsie. Wbrew obiegowym opiniom koty nie powinny pić mleka, które im szkodzi, a jedynie od czasu do czasu śmietankę. Mają też własne upodobania żywieniowe. Nie jest niczym dziwnym, gdy kot lubi oliwki, okruszki ciasta czy ogórki. Jednak takie smakołyki powinny stanowić uzupełnienie diety, a nie jej regularny składnik.
Futrzasty towarzysz zabaw
Dzieci zazwyczaj uwielbiają koty. Kocięta bardzo chętnie się bawią i podobnie jak dzieci są prawdziwymi kulkami energii. Wspólna zabawa może trwać godzinami i zbudować więź między dzieckiem, a zwierzakiem. Wbrew obiegowym opiniom koty są dość towarzyskie i przywiązują się do ludzi. Nie znoszą jednak złego traktowania – szarpania za ogon, polewania wodą czy krzyczenia. Potrafią się wtedy obrazić, a urazę żywić nawet przez kilka lat, unikając domownika, który wyrządził im krzywdę. Dlatego też opieka nad kotem może być dla dzieci doskonałą nauką cierpliwości i odpowiedzialności, sprawiając, że stanie się ono bardziej empatyczne. To cenna cecha, która wydaje się być zanikającą we współczesnym świecie.
Kocięta, które dostają właściwe jedzenie, mają olbrzymią ilość energii i potrafią spędzać całe dnie na zabawie. Należy pamiętać, że mają dość ostre pazurki i lepiej, aby w ich zasięg trafiały specjalnie przygotowane zabawki niż ręce dziecka. Wszelkiego rodzaju sztuczne myszki czy wędki z zawieszonymi na końcu piórami, to najlepsze zabawki dla kota. Większość tych zwierzaków lubi też gonić za „zajączkami” puszczanymi z lusterka. Warto pamiętać, że są to zwierzęta bardzo skoczne i uwielbiające się wspinać. Dlatego warto obłożyć rogi kanap czy foteli dodatkowymi kocami czy narzutami, aby uchronić je przed podrapaniem. Co prawda można kupić specjalne drapaki, ale wieloletnie doświadczenia uczą, że jest to raczej niepotrzebny wydatek, który szybko zostanie zignorowany.
Przyjaciel na długo
Koty żyją przeciętnie 20 lat, choć zanotowany oficjalnie rekord mówi o kotce, która przeżyła aż 34 lata. Prawidłowo odżywiane i pozostające pod dobrą opieką koty będą towarzyszyć dzieciom przez wiele lat. Są przy tym mało kłopotliwe w utrzymaniu i nie wymagają wyprowadzania na spacery. Łatwo się zaprzyjaźniają, ale zazwyczaj wybierają jedną osobę, z którą lubią spędzać najwięcej czasu. Często śpią razem z nią, przychodzą na powitanie i zachęcają do wspólnej zabawy.
