Są one nieodzowne dla wykształcenia się i dojrzewania zdolności adaptacyjnych do zmiennych warunków środowiska zewnętrznego. Przebywanie na świeżym powietrzu minimum 2 godziny dziennie, bez względu na porę roku, jest konieczne dla prawidłowego łaknienia, ponadto hartuje dzieci, zapobiega przeziębieniom i zwiększa ogólną odporność organizmu.
Dzieci dobrze radzą sobie z chłodem.
Należy pamiętać, że gdy dziecku jest za ciepło, system termoregulacji działa gorzej i dzieci dużo łatwiej łapią infekcje. Tolerancji niskich temperatur uczymy dzieci już w okresie noworodkowym. Zwykle zaczynamy od werandowania przy szeroko otwartym oknie pokoju (dziecko ubieramy jak na spacer), następnie wyprowadzamy je na krótki 15-30 minutowy spacer, przedłużając pobyt na dworze do kilku godzin dziennie. W okresie zimowym pierwszy spacer niemowlę odbywa po ukończeniu 3-4 tygodni życia. Na spacery wybieramy miejsca nasłonecznione i osłonięte od wiatru. Należy zrezygnować z zimowego spaceru z młodym niemowlakiem, gdy temperatura spada poniżej -10 stopni Celsjusza. Natomiast dla starszych niemowląt i dzieci nie istnieje ścisła granica temperatur. Już z 6 miesięcznym niemowlęciem można wychodzić na spacery nieomal przy każdej pogodzie. Mroźne suche powietrze w pogodny zimowy dzień jest zdecydowanie mniej przenikliwe niż jesienne wilgotne zawieruchy. Dzieci świetnie znoszą niskie temperatury, gdy są odpowiednio ubrane, gdy mają nóżki prawidłowo zabezpieczone przed zmarznięciem, i gdy mają możliwość aktywnego ruchu. Aktywny ruch w mroźne zimowe dni dostarcza dodatkowej energii cieplnej, co zabezpiecza dziecko przed zmarznięciem. Jeżeli chcemy sprawdzić, czy dziecko nie marznie, należy dotknąć jego skóry na karku i pleckach – nie rączek, uszu, czy policzków, gdyż są one chłodniejsze niż reszta ciała. To prosty test: zimny kark oznacza, że dziecko marznie, spocony zaś, że jest mu za ciepło. Pamiętajmy zawsze o zabezpieczeniu skóry twarzy kremem natłuszczającym (nie nawilżającym), chroniącym delikatną skórę dziecka. Chodzącym dzieciom należy zabezpieczyć stopy przed przemoczeniem i zmarznięciem, ponieważ malcy najczęściej łapią katar, gdy przemarzną im nóżki.
Jedną z najważniejszych rzeczy w hartowaniu dzieci jest właśnie uodpornienie nóg na zimno. Pamiętać o tym należy przez cały rok i np. w czasie wakacji pozwalać dziecku moczyć nóżki w chłodnej wodzie potoków, rzek czy morzu, w domu zaś dreptać w niewielkiej ilości zimnej wody w wannie. Zahartowane, odporne dziecko będzie szczęśliwe na świeżym powietrzu, czerpiąc radość z puszystych, białych darów Pani Zimy. Jeżeli po powrocie ze spaceru czy zabawie na śniegu, stwierdzimy u dziecka zimne, zmarznięte nóżki, należy je dokładnie natrzeć, namoczyć w ciepłej wodzie i nałożyć ciepłe skarpetki. Następnie należy ułożyć dziecko pod ciepłym kocykiem i podać do picia ciepłą herbatkę lipową lub malinową.
Gdy organizm "dopadnie” przeziębienie
Rozwijające się objawy przeziębienia powodować będą złe samopoczucie, katar, pokasływanie. Wskazane wówczas są ciepłe kąpiele z dodatkiem olejków eterycznych (sosnowego, eukaliptusowego), które inhalują drogi oddechowe, ułatwiają oddychanie, udrażniają zatkany katarem nos. Zastosować można kremy i maści rozgrzewające jak Vic-Vaporum lub Pulmex, syropki przeciwkaszlowe zakupione w aptece lub domowej roboty syrop z cebuli. W diecie dziecka należy zadbać o zwiększoną podaż płynów i produktów bogatych w naturalna witaminę C, lub zastosować substytucję syntetyczną Vit. C w postaci kropli lub drażetek, która stymuluje układ odpornościowy i ogranicza rozprzestrzenianie się infekcji w organizmie dziecka, uszczelnia śródbłonki naczyń i zmniejsza wysięk zapalny w nosie. Bardzo istotne znaczenie ma dokładne czyszczenie nosa z wysięku, w celu udrożnienia nosa i ograniczenia spływania kataru do gardła, co grozić może wtórnym zainfekowaniem ucha środkowego. W nasilonym katarze wskazane jest zastosowanie kropli do nosa. Gdy pojawi się gorączka powyżej 38,5 stopni, należy zastosować przeciwgorączkowe preparaty paracetamolu.
W przypadku narastania objawów przeziębienia, złego samopoczucia, utrzymywania się stanów gorączkowych, nasilania się kaszlu, należy zasięgnąć opinii lekarza pediatry.
Autor: Lek. med. Jolanta Baszczeska
Źródło: www.zdrowedziecinstwo.pl
