Poród u tych nierzadko przedstawia poważne zagadnienia położnicze przede wszystkim dlatego, że kobiety te znajdują się na granicy swojej wydolności, a duży wysiłek, jakim jest dla nich urodzenie dziecka, może tę równowagę biologiczną załamać.
Typowym tego przykładem jest poród u kobiety z chorobą serca. Najczęściej, bo w prawie 96%, są to wady nabyte serca, głównie pochodzenia reumatycznego, powodujące różnego stopnia niewydolność krążenia. Niektóre kobiety są po korekcji chirurgicznej takiej wady, najczęściej po operacji zastawki serca.
Poród u kobiet chorych na serce
Prowadzenie porodu wymaga w takich przypadkach współpracy położnika z kardiologiem i anestezjologiem. Poród musi być przeprowadzony odpowiednio do stopnia wydolności krążenia, jaki stwierdza się u rodzącej, a zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie wysiłku przy porodzie. Postępowanie lekarskie eliminuje w tym przypadku nadmierne zmęczenie rodzącej w I okresie porodu, nadzór zapewnia utrzymanie układu krążenia w stanie maksymalnej wydolności. W II okresie porodu, by oszczędzić rodzącej wysiłku nieuniknionego w czasie wypierania płodu, stosuje się kleszcze lub próżniociąg. Taki sposób postępowania pozwala na najbardziej oszczędzające przeprowadzenie rodzącej przez porób oraz najkorzystniejszy przebieg okresu poporodowego. Rozwiązanie rodzących cięciem cesarskim jest tu również brane pod uwagę – wybór zależy tylko od lekarza.
Poród u kobiet chorych na nerki
Również w przypadku chorób układu moczowego, a szczególnie zapalenia nerek, przebieg ciąży i porodu może nieść za sobą powikłania. Często kobiety chore na zapalenie nerek zachodzą w ciąże z trudnością lub wręcz są niepłodne, w przebiegu zaś ciąży i porodu zwraca uwagę częstość występowania porodów przedwczesnych.
Jeżeli dochodzi nawet do donoszenia ciąży, noworodek nierzadko ma niższą wagę ciała po urodzeniu. Najcięższym powikłaniem ciąży w przebiegu chorób nerek jest obumarcie płodu. Wszystkie wymienione powikłania wynikają z faktu, iż w przebiegu chorób nerek pogarszają się warunki odżywienia płodu w wyniku nadciśnienia i zaburzeń funkcji wydalniczej.
Powstające zaburzenia przemiany w obrębie kosmków łożyska lub wręcz odklejenie się łożyska stanowią o niebezpieczeństwie dla płodu. Dlatego jest bardzo ważne, aby każda kobieta, która ma zamiar urodzić dziecko, przeszła dokładne badania nerek. Jeśli zostanie wykryta choroba, to zasadnicze leczenie należy przeprowadzić jeszcze przed zajściem w ciążę. Sama ciąża na ogół pogarsza przebieg choroby, zwłaszcza gdy do ciąży dochodzi w czasie czynnego procesu zapalnego w obrębie nerek. Utrwalone nadciśnienie tętnicze krwi i upośledzenie funkcji powodują często powikłania w ciąży i po porodzie, zarówno jeśli chodzi o matkę jak i o płód. Ciąża sprzyja rozwojowi choroby.
Czy cukrzyca ma wpływ na przebieg ciąży i porodu?
Spośród chorób wpływających na przebieg ciąży i porodu cukrzyca zajmuje szczególne miejsce. W ciągu ostatnich dziesięcioleci, odkąd zostało szeroko wprowadzone leczenie insuliną, znacznie częściej dochodzi do ciąży u kobiet chorych na cukrzycę. Również i w tej chorobie, polegającej na niedoborze własnej insuliny, daje się zauważyć wpływ zarówno cukrzycy na rozwój płodu, jak i ciąży na występowanie i rozwój cukrzycy, która przed ciążą nie była rozpoznana. Natomiast stale podwyższony poziom cukru we krwi u ciężarnej chorej powoduje nadmierny rozwój płodu oraz zwyrodnienie łożyska upośledzające jego funkcję.
Wymienione niektóre najczęstsze powikłania ciąży i porodu, związane z chorobami ogólnymi matki istniejącymi poza ciążą, mogą być zredukowane do minimum pod warunkiem wczesnego wykrycia choroby i jej leczenia, co powinno wystąpić jeszcze przed zajściem w ciąże. Łatwiejsze jest wtedy prowadzenie ciąży, skuteczniejsze leczenie.
Autor: Żaneta Firlej
