Starzy prześladowcy

Kilka lat temu na warszawskim seminarium polsko-francuskim przyjęto definicję przemocy w rodzinie; wg niej przemoc (także wobec dziecka) to naruszenie norm moralnych, użycie bądź groźba użycia siły – fizycznej, psychicznej i moralnej – w celu wymuszenia na członku rodziny określonych postaw i zachowań, które są dla niego źródłem cierpienia.

Długotrwałe znęcanie się nad dzieckiem powoduje chorobę zwaną zespołem dziecka maltretowanego. Po raz pierwszy nazwy tej użył Amerykanin – F. Silverman w latach 50-tych, opisując złamania u małych dzieci z całą pewnością związane z urazami nieprzypadkowymi. Z zespołem dziecka maltretowanego możemy mieć do czynienia w każdej grupie wiekowej; niejednokrotnie trafiają na intensywną terapię nawet niemowlęta poniżej pierwszego roku życia. Krzywdzeni fizycznie malcy mają obrażenia na całym ciele powstałe w wyniku bicia, szczypania, uderzeń, duszenia, gryzienia, związania itd. U 1/3 dzieci wskutek uderzeń częste są złamania kości. Następstwem zadawania cierpienia fizycznego, mogą być: kalectwo, upośledzenie umysłowe, a nawet śmierć. Dzieci maltretowane są apatyczne, przygnębione, lękliwe, mogą być nadmiernie ruchliwe oraz agresywne.

W 1974 roku do nauki wprowadzony został kolejny termin związany z maltretowaniem dzieci, mianowicie – zespół dziecka potrząsanego – opisany przez Johna Caffeya. Większość rodziców czy opiekunów maleńkich dzieci nie zdaje sobie sprawy z realnego zagrożenia, jakim jest takie właśnie zachowanie. W wyniku potrząsania, dziecku może grozić ciężka postać urazu głowy.

Zadziwiające jest to, że krzywdzi się dzieci nie tylko w rodzinach dysfunkcyjnych, zagrożonych demoralizacją. Coraz częściej reprezentanci tzw. "dobrych domów" pozwalają sobie na przemoc w swej najgorszej postaci.

– W 2004 rokuw powiecie kłobuckim odnotowano 1215 interwencji domowych, z czego 99 przypadków dotyczyło przemocy domowej; trzeba zaznaczyć, że duże utrudnienie stanowi wyłączenie spośród wszystkich pokrzywdzonych nieletnich. W ubiegłym roku przeprowadzono 114 postępowań przygotowawczych (dot. art. 207 – znęcania się) z czego 44 zakończono aktem oskarżenia. Zagadnienie, o którym mówimy jest "kłopotliwe", ponieważ dorośli mają prawo wycofania wniosku o ściganie. Wiele krzywdzonych osób nie zgłasza takich przypadków na policję, jest to tzw. "ciemna liczba" – mówi nadkomisarz Maciej Szyszka oficer prasowy Komendy Powiatowej w Kłobucku.

W naukach społecznych zwykło się mówić, że przemoc rodzi przemoc, a większość dzieci krzywdzonych fizycznie, w dorosłym życiu zachowuje się podobnie w stosunku do własnych dzieci. A wystarczy chwila refleksji, by życie dziecka uczynić bezpieczniejszym i szczęśliwym.

POLICJA INFORMUJE O PUNKCIE KONSULTACYJNYM W KŁOBUCKU PRZY UL. SKORUPKI 46 W POK. NR. 50. W KAŻDY 1 i 3 WTOREK MIESIĄCA UDZIELANA JEST POMOC OFIAROM PRZESTĘPSTW. POMOC OBEJMUJE PORADY PRAWNE, PSYCHOLOGICZNE i PEDAGOGICZNE.

• Z różnych form przemocy w stosunku do dzieci najczęściej występują:

• krzywdzenie fizyczne: wszystkie celowe formy zachowań, w konsekwencji których dziecko doznało bólu i cierpienia (kary cielesne, bicie dzieci, szarpanie, kopanie i inne akty przemocy fizycznej zadawane dziecku z premedytacją)
• krzywdzenie emocjonalne: przemoc psychiczna (np. ośmieszanie, nieokazywanie uczuć, zastraszanie, szantażowanie) prowadząca do poważnych, często nieodwracalnych szkód moralnych
• wykorzystywanie seksualne: angażowanie lub przymuszanie dzieci do aktywności seksualnej, której dzieci nie rozumieją i na którą nie są zdolne świadomie przyzwalać (np. czyny lubieżne wobec dziecka, gwałty, wykorzystywanie dzieci w pornografii)

• zaniedbania: zaniechanie obowiązku dbania o dziecko, ignorowanie jego potrzeb fizycznych i psychicznych.