We współczesnej pedagogice używa się terminu wychowanie w węższym znaczeniu tego słowa – jako świadome, zamierzone i specyficzne działania osób (wychowawców), których celem jest osiągnięcie względnie trwałych zmian w osobowości jednostki (wychowanka). Zmiany te obejmują zarówno sferę poznawczo-instrumentalną, pozwalającą na poznanie i przekształcanie rzeczywistości, jak i stronę aksjologiczną, kształtującą stosunek człowieka do świata i ludzi, jego przekonania, system wartości itp.
W pedagogice używa się pojęcia wychowanie w trzech znaczeniach:
- jako proces – rodzaj działalności ludzkiej, polegającej na wywoływaniu zmian w osobowości człowieka,
- jako stan – ogół zjawisk określających przebieg, cele, metody, środki i warunki wychowania,
- jako wynik – suma następstw wyrażająca się w zmianie osobowości człowieka i w stopniu przygotowania go do życia społecznego.
Rozróżnia się wychowanie:
- umysłowe,
- moralne,
- społeczne,
- estetyczne i fizyczne,
- a także samowychowanie.
Źródło: Encyklopedia WIEM