Z reguły pierwszą zauważoną przez młodą matkę zmianą jest naczyniak. Zmiana ta widoczna jest u dziecka już od urodzenia, ponieważ powstaje w życiu płodowym w wyniku rozszerzenia bądź nadmiernego rozrostu naczyń krwionośnych.
Naczyniak płaski leży w poziomie skóry, ma barwę czerwono różową i zazwyczaj jest zlokalizowany na karku lub twarzy. Jak każdy lekarz rodzinny powie, w większości przypadków nie należy się przejmować tego typu zmianą, ponieważ jeśli jest umiejscowiona centralnie, czyli w osi długiej ciała, najczęściej ustąpi samoistnie. Zmiany jednostronne z reguły nie znikają, ale dzięki nowoczesnym technikom laserowym istnieje możliwość przejaśnienia tego typu zmiany a nawet całkowite jej usunięcie.
Warto na ten temat porozmawiać z dermatologiem, na przykład z Proclinic, i uważnie wysłuchać opcji terapeutycznych, które muszą być dobrane dla dziecka indywidualnie. Innym typem naczyniaka jest naczyniak jamisty, który ma wygląd bardziej niepokojący, gdyż jest barwy sinoczerwonej i ma charakter guzowaty, co oznacza tylko tyle, że wystaje ponad powierzchnię skóry.
Najczęściej lokalizuje się na twarzy lub owłosionej skórze głowy. Te zmiany powiększają się wraz ze wzrostem dziecka, ale na szczęście 70% z nich ustępuje samoistnie, zazwyczaj poprzez ucisk czy uderzenie mechaniczne, które powoduje rozpad naczyniaka.
Często nie pozostanie po nim zmiana na skórze, choć czasem mogą zostać po nim naciągnięta skóra lub teleangiektazje. Te, które nie znikną lub się nie rozpadną, a tworzą nieprzyjemny defekt kosmetyczny lub znajdują się w miejscu często narażonym na ocieranie najlepiej usunąć.
Inne zmiany znamionowe, które obecne są od urodzenia lub pojawiają się później należy bardzo uważnie obserwować. Jeśli zmiana się powiększa, jest bardzo nieregularna i zmieniła w ostatnim czasie kolor, lub ma w swoim obrębie kilka kolorów należy udać się do dermatologa w celu oceny czy nie zaczęła złośliwieć. Gdy opisane zmiany wyglądu się nie pojawiają, należy smarować je kremem z filtrem przy wychodzeniu na słońce i uważnie obserwować, zwłaszcza jeśli dziecko długo lub intensywnie było narażone na promienie słoneczne.
Należy również bardzo uważnie przyglądać się skórze swojego dziecka ze względu na możliwość uczuleń na jedzenie lub chemiczne środki czystości stosowane w domu. Gdy zauważymy zaczerwienienie na skórze, występowanie pęcherzyków, lub dziecko skarży się na swędzenie, w pierwszej kolejności należy zastanowić się czy ostatnio nie wprowadziliśmy nowego produktu spożywczego do diety dziecka, lub czy nie stosujemy nowych proszków do prania czy środków do mycia pomieszczeń.
Warto również zaobserwować kiedy występuje nasilenie zmian. Czy w weekendy, kiedy dziecko spędza więcej czasu w domu, czy może w tygodniu gdy przebywa w przedszkolu czy szkole. Nie zawsze znalezienie czynnika wywołującego jest proste. Alergie nie zawsze występują od razu po wystąpieniu czynnika alergizującego, mogą pojawić się nagle, do długotrwałym spożywaniu lub używaniu jakiegoś produktu.
Dlatego gdy nie jesteśmy w stanie ustalić co wywołuje alergię u dziecka, należy udać się do dermatologa lub alergologa, którzy wykonają testy skórne w celu ustalenia na co dziecko jest uczulone. Mogą również doradzić jakiego typu pokarmy również będą wywoływały u dziecka alergię.
Chorobą tylko z pozoru podobną do uczuleń jest atopowe zapalenie skóry (AZS). Często u dzieci z tym schorzeniem w okresie niemowlęcym pojawiają się płaskie, lekko zaczerwienione zmiany na policzkach, które szybko znikają. Kiedy dziecko jest starsze, w większości przypadków do 5 roku życia, mogą się pojawić zmiany o podobnym charakterze, bardzo swędzące, w miejscach gdzie skóra jest cieńsza (wewnętrznych stronach nadgarstków, w zgięciach łokciowych i kolanowych, na twarzy i na szyi).
Powód choroby nie jest dokładnie znany, wiadomo że występuje genetycznie oraz że objawy związane są z nadmierną odpowiedzią układu odpornościowego na różne czynniki. Czynnikami takimi mogą być: roztocze kurzu domowego i pyłki traw, truskawki, jaja, soja, mleko, orzeszki ziemne, pszenica.
Zanieczyszczone powietrze źle wpływa na osoby z AZS, tak samo jak klimatyzowane pomieszczenia, dym papierosowy czy noszenie ubrań zabarwionych na czarno. Możliwości terapii jest bardzo dużo, od stosowania kąpieli z emolientami aż do naświetlania promieniami UVA i UVB po nasmarowaniu specjalnymi preparatami (tak zwana PUVA).
Rzadszych chorób skóry u dzieci jest znacznie więcej. Ważne jest, aby pamiętać by nie panikować przy pojawieniu się zmian na skórze dziecka, jeśli nie towarzyszą temu inne objawy. Należy uważnie obserwować dziecko i jeśli wykwit skórny się powiększa, pojawia się więcej wykwitów, zmieniają swój charakter lub utrzymują się przez długi czas tworząc brzydki defekt kosmetyczny, należy udać się do lekarza specjalisty.
