"+Wyrównywanie+ cukrzycy przez lekarzy polega na obniżaniu przy pomocy leków poziomów cukru, złego cholesterolu (LDL) oraz ciśnienia tętniczego" – tłumaczy prezes PTD, prof. Jacek Sieradzki.
TRZY NAJWAŻNIEJSZE PRZYCZYNY
Według prezesa PTD, prof. Jacka Sieradzkiego, na tak kiepski poziom leczenia polskich diabetyków składają się trzy główne przyczyny.
Pierwszą jest utrudniony dostęp chorych do nowoczesnych leków, z których wiele nie podlega refundacji. Druga to niedostateczny dostęp do lekarzy – kontrakty placówek medycznych z Narodowym Funduszem Zdrowia zakładają limity przyjęć, w związku z czym wielu pacjentów nie otrzymuje opieki natychmiast. Trzecim powodem jest zbyt mała wiedza polskich lekarzy rodzinnych na temat "wyrównywania" tzw. hemoglobiny glikowanej.
Z badania "PolDiab", przeprowadzonego w pierwszym kwartale tego roku wynika, że jedynie 3,6 proc. chorych na cukrzycę w Polsce ma dobrze wyrównany poziom cukru we krwi.
Skuteczność leczenia polskich diabetyków oceniano w tym badaniu na podstawie zaleceń PTD, dotyczących zawartości we krwi tzw. hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Hemoglobina jest białkiem, natomiast hemoglobina glikowana – to wynik zetknięcia się białka z cukrem. Im wyższy poziom cukru we krwi, tym więcej hemoglobiny ulega połączeniu z cukrem. Niski poziom hemoglobiny glikowanej oznacza, że cukrzyca jest dobrze leczona. A zatem – aby skutecznie leczyć cukrzycę należy obniżać poziom hemoglobiny glikowanej w organizmie.
TYLKO KILKA PROCENT JEST DOBRZE LECZONYCH
Zgodnie z najnowszymi zaleceniami PTD, poziom hemoglobiny glikowanej w organizmie powinien wynosić maksymalnie 6,1 proc. Niestety, taki wynik osiągnęło zaledwie 3,6 proc. przebadanych chorych.
Poziom uznawany za satysfakcjonujący (poniżej 7 proc.) osiągnęło tylko 23,3 proc. chorych. W przypadku pozostałych, czyli 73 proc. badanych, poziom wyrównania cukru był niewystarczający.
Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna, której podstawowym objawem jest podwyższony poziom cukru (glukozy) we krwi. Lekarze podkreślają, że głównymi czynnikami sprzyjającymi wysokiemu poziomowi cukru we krwi i zachorowaniu na cukrzycę są nieprawidłowe odżywianie, skutkujące nadwagą i otyłością, choroby układu krążenia (którym sprzyja otyłość), mała aktywność fizyczna oraz obciążenia genetyczne.
